Slokje zwembadwater binnen? Dit doet het met je lijf

[Koter]

Heb je kinderen in huis? Dan trek je op een zondagochtend waarschijnlijk wel al eens richting zwembad. Waar ze tijdens het ravotten gegarandeerd een aantal slokken van het zwembadwater binnenkrijgen. Maar kan dat eigenlijk kwaad?
We weten allemaal dat zwembadwater niet erg schoon is. Niet alleen weet je nooit hoe het met de hygiëne van de andere zwemmers gesteld is, we weten ook allemaal dat er af en toe in het water geplast wordt. Wetenschappers van de University of Alberta (Canada) hebben zelfs vastgesteld dat een groot zwembad (max. 25 meter) gemiddeld 75 liter urine bevat. Jawel, 75 (!).

Zelfs de meest geoefende zwemmer krijgt af en toe een slok van het zwembad binnen, en wat doet dat dan precies met je lichaam? Wetenschappers schatten dat mensen bij zo'n toevallige slok ongeveer 100 ml van het water inslikken. Het aandeel urine komt dan op zo'n 20 nanoliter te liggen. Enorm weinig, en eigenlijk zit er ook weinig in urine dat schadelijk is voor het menselijke lichaam. Geen probleem dus? Wel, het is iets ingewikkelder dan dat.

Giftige stof
De urine in het zwembad bindt in realiteit met de chloor in het water en vormt zo de stof chloorcyaan. En dat is erg giftig. De productie ervan in de chemie wordt aan strenge regels onderworpen, want blootstelling eraan resulteert in huid- en oogirritatie, misselijkheid en hartkloppingen in kleine hoeveelheden. In grote hoeveelheden zijn de symptomen nog veel erger: ophoping van vocht in de longen, epileptische aanvallen, zwaar verstoorde hartritmes en zelfs de dood.

Allemaal niet erg gezellig natuurlijk, maar het goede nieuws is dat die effecten pas optreden als je meer dan 3,5 milligram in één keer binnenkrijgt. En bij een slokje zwembadwater gaat het om amper 2,5 pictogram chloorcyaan. Om er een probleem van te ondervinden, zou je dus zowat het hele zwembad moeten leegdrinken. Geniet dus maar zorgeloos van je zwembeurt. En hou voor de zekerheid gewoon je mond dicht onder water.

HLN